Santiago dag 1

Dag 1 was gevuld met water, hemelwater. Het regende van boven, van opzij, van onder. Het regende grote dikke druppels, kleine druppels, noem maar op je kent het wel. Forrest geeft de perfecte uitleg, zoiets was het hier.

Om 8.15 uur appte Sandor mij dat hij maar ging ontbijten. Ik was al even wakker, maar had nog weinig actie gemaakt, dus ik moest even aan de gang. Met een goed kwartier stond ik ook beneden en konden wij gezamenlijk aan het ontbijt. Gezellig, dat was al best lang geleden.

Tijdens het naar binnen werken van de speciaal voor ons gesmeerde croissant met chocopasta keken wij naar buiten. Het was troosteloos Hollands pokken weer. Grijs en regen. 

We namen de dag door en besloten dat dit niet de dag was om naar het plein en de kathedraal te gaan. Dan moet het droog en mooi zijn. 

Het werd was en hangdag. Iets waar ik mij prima in kon vinden. 

Na het ontbijt zijn we de was gaan pakken en naar de wasserette gegaan. Ik had alles mee en trok daar m'n broek en shirt ook uit. De Italiaanse dame die er zat vroeg verschrikt wat ik ging doen, wat best een stomme vraag is in een wasserette.

Ik trok m'n fleece weer aan en vond dat het prima zo kon. Alles in de trommel en de dame vertrok snel. Ze wilde wachten tot het droog was zei ze nog wel. Sandor en ik vertelden haar dat ze dan lang kon wachten. Morgen wordt het pas droog. 

Wij hadden de ruimte voor onszelf. Inclusief de WiFi. Een beetje naar buiten kijken naar passerende, genietende pelgrims en filmpjes kijken. Die 75 minuten wassen en drogen waren zo voorbij.

Na dit avontuur brachten we alles terug naar de kamers, ik had m'n kleren weer aan en we spraken af met een halfuurtje beneden even wat te drinken. Chocomelk met churros. 

Bij mijn kamer zag ik dat men net mijn ruimte aan het doen was. Ik heb mijn schone spullen op de tas gelegd en ben alvast naar beneden gegaan.

Sandor kwam een kleine tien minuten later en samen keken wij weer naar buiten. Het regent goed, zagen wij. We namen nog maar een cola, waarbij wij ook weer eten kregen. That's normal in Galicia, zei de barvrouw vriendelijk. Wij lachten vriendelijk en aten het weer braaf op. 

Het leek, na de cola, toch wat droger te worden. We gingen toch maar even naar buiten. Na de regenjassen gepakt te hebben vertrokken wij naar het overdekte winkelcentrum, zo'n 500 meter verderop. Daar flaneerde wij langsde winkeltjes en pauzeerden wij zo nu en dan omdat de knie dat beter vond. Er was weinig te beleven, maar niks doen was ook zo weinig. 

Na een rondje gedaan te hebben gingen wij terug naar het hotel om te eten. Tussen de middag warm eten bevalt best goed. Al koos ik vandaag alleen voor het koude voorgerecht. 

Sandor naam de soep van de streek en gebakken kalkoen poot. 

In zo'n poot zitten behoorlijk wat botjes leerden wij vandaag. 

Na het eten zijn we naar onze kamers gegaan. Ik heb geslapen en wat filmpjes/tv gekeken. Sandor leeft denk ik nog wel, al heb ik hem na het verlaten van de lift niet meer gezien of gesproken.

Ik ga nog even verder tv kijken en daarna m'n ogen sluiten voor de nacht. Morgen Sandor zijn compostela halen en eens kijken bij de kathedraal. 

Truste voor straks. Tot snel.